"We wspólnym rytmie" Jojo Moyes

Tytuł oryginału: The Horse Dancer
Tłumaczenie:  Agnieszka Myśliwy
Wydawnictwo:  Między Słowami
Data wydania: 24 lipca 2017
Liczba stron: 528
Kategoria:Literatura obyczajowa,  romans
Moja ocena: 5/6

Natasha jest cenioną prawniczką, która jest pochłonięta pracą do granic możliwości. Po rozstaniu z mężem staje się zamknięta w sobie i rozgoryczona. Nic nie jest w stanie ją uszczęśliwić, nawet nowy związek nie przynosi pocieszenia. Kobieta postanowiła postawić na robienie kariery. Jej celem zawodowym jest w jak najlepszy sposób pomagać dzieciom, które przeszły już nie jedno w swoim krótkim życiu. Natasha nie może mieć własnych dzieci i pewnego dnia postanawia przygarnąć pod swój dach przypadkowo spotkaną dziewczynę. Mimo dużego doświadczenia teoretycznego w pracy z trudnymi dziećmi, nie potrafi poradzić sobie z nową sytuacją i wychowaniem zbuntowanej nastolatki.

Sarah jest czternastolatką, której największą pasją jest jazda konna. Kiedy jej dziadek trafia do szpitala po groźnym wylewie, dziewczyna zostaje sama bez opieki. Boi się,że trafi do ośrodka, ale najbardziej obawia się, że odbiorą jej konia. 

Czy Natasha podoła obowiązkom opieki nad nastolatką? Do czego posunie się Sarah, by ratować ukochane zwierzę? Czy Kobieta poświęci swoją karierę dla Sarah?

"We wspólnym rytmie" to moje kolejne spotkanie z Autorką. Niedawno czytałam "Zanim się pojawiłeś" i byłam oczarowana. Jeśli ktoś z Was jest ciekawy mojej opinii na temat tej książki, to może ją przeczytać TU.

"We wspólnym rytmie" to dobra pozycja. Opowiada historię dwóch kobiet, dorosłej Natashy i nastoletniej Sarah. Obie znajdują się w trudnym momencie życia. Pierwsza jest w trakcie rozwodu, a druga musi sobie radzić sama, bez jedynej bliskiej osoby w jej życiu, jaką jest dziadek. W brew pozorom są do siebie bardzo podobne, obie są skryte, małomówne i otaczają się grubym murem. Nie potrafią się dogadać i ich relacje są bardzo trudne. Ku zaskoczeniu kobiety nastolatka lepiej czuje się w towarzystwie jej byłego męża. Jest to dla niej podwójnie ciężka sytuacja, gdyż ze względu na Sarah musi z nim mieszkać w jednym domu i znosić go na co dzień. 

Natasha to dość ciekawa postać. Jest z jednej strony kobietą spełnioną zawodowo, odnosi wielkie sukcesy w kancelarii, stoi u progu wielkiego awansu, a z drugiej strony jest bardzo zagubiona i nieszczęśliwa w sferze prywatnej. Bardzo ją boli, że mąż ją zostawił i powoli zaczyna do niej docierać, że coś do niego jeszcze czuje.

Sara jest mądrą i utalentowaną dziewczyną, która ćwiczy ze swoim koniem Boo wspaniałe i trudne sztuczki. Dziewczyna bardzo ciężko pracuje pod okiem papy, bo chce się dostać do prestiżowej szkoły jeździeckiej we Francji. 
Powieść daje dużo do myślenia. Przede wszystkim uświadamia nam jak ważna jest miłość w naszym życiu i to nie koniecznie ta, która jest między ludźmi. Nastolatka pokazała nam w piękny sposób co można zrobić i do jakich czynów (kradzież, kłamstwo) Można się posunąć w celu ratowania ukochanego zwierzęcia. 

Książka bardzo mi się podobała. Czytałam ją jednym tchem i było mi smutno, gdy się skończyła, gdyż zżyłam się z bohaterami. Styl autorki niezmiernie przypadł mi do gustu, a i nie ukrywam, że bardzo lubię powieści obyczajowe poruszające ważne problemy i skomplikowane relacje międzyludzkie. Dodatkowo historia była ubarwiona wątkiem miłosnym, co również podniosło jej wartość w moich oczach.

Oczywiście książkę polecam. Jeżeli  jeszcze ktoś nie czytał żadnej książki Jojo Moyes to zachęcam, szczególnie, gdy ktoś lubi życiowe książki, dobrze i ciekawie napisane.