"Był sobie pies" W. Bruce Cameron

Tytuł oryginału: A Dog's Purpose: A Novel for Humans
Tłumaczenie: Edyta Świerczyńska
Wydawnictwo: Wydawnictwo Kobiece
Data wydania: 15 lutego 2017
Liczba stron: 392
Kategoria: Literatura Przygodowa, Literatura dziecięca
Moja ocena: 4/6

Toby jest małym psiakiem, który trafia do schroniska dla zwierząt, gdzie w wyniku pogryzienia przez innego psa, zostaje poważnie ranny, a następnie uśpiony. Wydawało by się, że to koniec, ale nie, piesek odradza się jako szczeniaczek rasy golden retriever i po pewnych przebojach trafia do domu, gdzie poznaje swojego chłopca. Dostaje imię Bailey i zostaje najlepszym przyjacielem dziesięcioletniego Ethana. Kocha go nad życie i gdy czuje, że nadchodzi kres jego psiego życia, czuje się szczęśliwy, że tak je przeżył ze swoim chłopcem i że mógł dać mu tyle radości, bo przecież po to żył. Ale ku jego wielkiemu zaskoczeniu odradza się ponownie, tylko że tym razem jest owczarkiem niemieckim i na dodatek sunią o imieniu Ellie :D Jest tresowany na psa policyjnego i jego życiowym celem jest poszukiwanie zaginionych ludzi. 
Jednak to życie nie jest jego ostatnim. Coś ważnego ma jeszcze do załatwienia. Czy w kolejnym życiu nasz psiak wykona swoją misję?

"Był sobie pies"to typowa książka dla dzieci. Jest zabawna i lekka, a zarazem wzruszająca i przejmująca. Uświadamia, że miłość nie zna granic, Ci co nas kochają są zawsze przy nas. Głównym bohaterem jest pies, który przechodzi różne psie wcielenia, dopóki nie wypełni do końca swojego zadania. Książka jest ponad to bardziej ciekawa, gdyż narracja jest prowadzona w pierwszej osobie, tzn. z perspektywy psa ;) Świat opisywany jest tak jak go widzi pies, który nie rozumie zachowań ludzi, ale wyczuwa ich uczucia, emocje, czy zmiany nastroju. Jego myślenie jest bardzo proste i często naiwne z perspektywy nas ludzi, ale czytając  relację z jego życia, a raczej żyć dowiadujemy się, że nie ma dla niego nic ważniejszego jak kochać swojego opiekuna i dawać mu radość. Bailey nie spoczął do póki jego chłopiec nie odnalazł prawdziwego szczęścia. 

Książka bardzo mnie wzruszyła, a szczególnie zakończenie. Czytało się znakomicie, bardzo mnie wciągnęła, tym bardziej, że uwielbiam psy (i te duże i małe :))

Powieść polecam nie tylko dzieciom, choć głównie do nich jest kierowana, ale myślę, że każdy dorosły tez znajdzie w niej coś dla siebie. 

Po przeczytaniu książki obowiązkowo obejrzałam film w reżyserii Lasse Hallström. Muszę przyznać, że dość odbiegał od fabuły książki, ale nie mniej jednak bardzo mi się podobał - taki typowy film familijny z pieskami. Uważam, że wart obejrzenia, aczkolwiek zawsze będę powtarzać, że książka jest ponad film.