"Tetrameron" José Carlos Somoza

Tytuł oryginału: Tetrammeron

Tłumaczenie: Agnieszka Rurarz

Wydawnictwo: Muza

Data wydania: 17 września 2014

Liczba stron: 256

Kategoria: Literatura piękna

Moja ocena: 2/6

    Soledad jest dwunastoletnią dziewczynką, dość zagubioną w szkole. Nie ma za wielu przyjaciół i wydaje jej się, że nikt jej nie zauważa. Pewnego dnia podczas wycieczki szkolnej, oddala się od grupy i kiedy usiłuje znaleźć koleżanki, natrafia na tajemnicze drzwi, które postanawia otworzyć. W środku znajduje się czwórka dorosłych siedząca przy stole i opowiadająca niestworzone historie. Są oni bardzo dziwni, zadają jej trudne pytania i każą interpretować ich opowieści. Dziewczynka bardzo się boi i nie wie co o tym wszystkim myśleć. Dopiero co przed kilkoma minutami uczestniczyła w wycieczce z rówieśnikami, a w tej chwili trafiła do kręgu Tetrameronu, została wyrwana z beztroskiego dzieciństwa, do brutalnego świata dorosłych pełnego zagrożeń, seksualnych aluzji, przenośni i metafor, dla małej dziewczynki nie całkiem zrozumiałych. 

    Zacznę od tego, że skusiłam się na tę książkę już dano podczas jakiej promocji w znanym owadzim dyskoncie. Zachęciła mnie okładka i opis również wydawał się ciekawy. Postała ta książka chwilę na półce, a że biblioteki pozamykane i sytuacja jest obecnie jaka jest, to po nią sięgnęłam. Niestety nie bawiłam się dobrze przy jej lekturze.  Okazało się, że to zupełnie nie moje klimaty czytelnicze. Szczerze powiedziawszy to z powieścią szkatułkową miałam do czynienia pierwszy raz i akurat to było intrygujące doznanie, przypuszczam, że przy innej tematyce i stylu autora, by mi się ta forma spodobała. Opis może i jest ciekawy tej książki, ale jak ją czytałam to po prostu nic z niej nie rozumiałam i mimo, że nie jest to obszerna książka to jej nie skończyłam, a nie zdarza mi się to prawie nigdy. Niestety tak się męczyłam, że stwierdziłam, że szkoda mi po prostu czasu. Książka obfituje w tyle jakiś symboli, aluzji, metafor i opisów surrealistycznych rzeczywistości, że ja po prostu wysiadam. Coś nie pykło tym razem, po prostu to lektura nie dla mnie. Także tym razem nie wypowiem się zbyt konkretnie o tej książce, gdyż nie mogę oceniać czegoś co kompletnie mija się z moimi literackimi gustami i tym co zazwyczaj czytam.