"Zemsta Nilu" Wilbur Smith

Tytuł oryginału: The Quest
Tłumaczenie: Grzegorz Kołodziejczyk
Wydawnictwo: Albatros
Data wydania: sierpień 2012 (data przybliżona)
Cykl: Cykl egipski (tom 4)
Liczba stron: 552
Kategoria: Powieść przygodowa, fantastyka
Moja ocena: 3/6

Sagę egipską tworzą powieści:" Bóg Nilu", "Siódmy papirus" i "Czarownik". Czwartym tomem cyklu jest "Zemsta Nilu", po którą właśnie sięgnęłam. 

Egipt jest od wielu lat nękany przez liczne plagi, niegdyś żyzne tereny zmieniają się w jałową pustynię. Królestwo przestaje tętnić życiem, gdyż Nil przestał wylewać, przesuszona gleba nie wydaje plonów, a ludzie cierpią głód i pragnienie, a dodatkowo atakują ich choroby i inwazje szkodników. Jak się okazuje problem stanowi zło czające się w głębi Afryki u źródeł Nilu. Faraon Nefer zleca Taicie wyjaśnienie tego strasznego zjawiska. Taita jest znanym i cenionym Czarownikiem, mającym liczne zdolności nadprzyrodzone, od dziesiątek lat cieszy się sławą niezwykłego maga i uzdrowiciela. Czarownik wraz z oddziałem wojsk Faraona wyrusza na niebezpieczną wyprawę w górę Nilu. Czy uda mu się powstrzymać złe moce? Czy uratuje Egipt i jego mieszkańców? Co napotka na swojej drodze?

Po pierwsze zacznę od tego, że nie sięgam po tego typu książki tzn. przygodowe. Na "Zemstę Nilu" zdecydowałam się dlatego, że chciałam odpocząć troszkę od tego co zazwyczaj czytam, czasem lubię sięgnąć po coś całkiem innego. Po drugie nie wiem czy mój wybór był słuszny, bo za historią starożytnego Egiptu, czy też mitologią egipską jakoś szczególnie nie przepadam, a po za tym książka ta okazała się czwartym tomem, także na mój odbiór jej mogło mieć to duży wpływ. 

W książce opisane są losy Taity, znanego maga, który udaje się na wyprawę do źródeł Nilu, wraz z oddziałem wojsk, aby zbadać przyczynę suszy. Co chwilę czytamy o różnych przygodach jakie go spotykają. Natrafia na dzikie plemiona, które ich atakują i bronią swojego terytorium, dopada ich chmara groźnych much przenoszących choroby, czy też dotykają ich straszne czary boginki Eos. Cały czas jest akcja, ciągle coś się dzieje, ale jakoś średnio podobała mi się lektura. Chyba to po prostu nie dla mnie. 

Co najbardziej mi przeszkadzało to język jakim jest pisana powieść, który nie należy do łatwych, obfituje w liczne trudne nazwy i imiona, przez co ciężko się czyta. Po za tym liczyłam na bardziej rzetelne nawiązanie do prawdziwej mitologii, a tu mamy raczej do czynienia z fantastyczno-przygodową historyjką.  Dodatkowo po pewnym czasie zaczynały mnie  już nudzić te ciągłe walki i krwawe opisy bitw z dzikimi plemionami. 

Nie twierdzę, że książka nie jest dobra, bo swoich fanów z pewnością znajdzie. Chodzi o to, że to najzwyczajniej nie moje klimaty. Przeczytałam książkę do końca, nie powiem, że nie, ale opornie mi to szło. Jak już wspomniałam lubię sięgnąć czasem po coś innego do czytania, tzn. nowy gatunek powieści, czy tematykę, ale tym razem nie trafiłam zbyt dobrze.