"Klub mało używanych dziewic" Monika Szwaja

Wydawnictwo: Edipresse Polska
Data wydania: 2014(data przybliżona)
Liczba stron: 412
Cykl: Klub Mało Używanych Dziewic (tom 1)
Kategoria: Literatura obyczajowa
Moja ocena: 4/6

Michalina, Marcelina, Agnieszka i Alina to cztery przyjaciółki z liceum, spotykają się po latach na balu absolwentów i dochodzą do wniosku, że czegoś im brakuje w życiu. Praktycznie wszystkie są singielkami, więc powinny postawić na jak najszybsze złapanie  w swe sidła męża, gdyż latka lecą, ale nie jest to ich priorytetem. Postanawiają zrobić coś pozytywnego, dla siebie i innych. Tak powstaje Klub mało używanych dziewic, który mimo prowokującej nazwy jest bardzo niewinnym stowarzyszeniem, dzięki któremu przyjaciółki rozsiewają dobro, a ich nieprzeciętna inteligencja i wrodzony wdzięk tylko im pomaga. 

"Klub mało używanych dziewic" to moje pierwsze spotkanie z autorką, mimo, że jest ona dość znana i nie raz słyszałam o jej twórczości, to jakoś nie złożyło się wcześniej i po jej książkę sięgnęłam dopiero teraz. Spodziewałam się czegoś totalnie lekkiego i śmiesznego, ale nie do końca tak było. Humor sytuacyjny jest oczywiście obecny, ale czy taka całkiem lekka i banalna jest ta historia to bym nie powiedziała. Każda z przyjaciółek przeżywa swoje osobiste tragedie, z którymi musi zmagać się co dnia. Jak każdy z nas mają swoje problemy, ale dzięki temu wiedzą, że inni także są w ciężkiej sytuacji, a może nawet i gorszej, więc postanawiają ofiarować swoją pomoc innym. Kobiety łączy wyjątkowo mocna przyjaźń, dzięki której przetrwały nie jedną burzę w życiu i zawsze mogą liczyć na siebie. Ostatnio bardzo często zdarza mi się czytać o trzech czy czterech przyjaciółkach, które łączy niewiarygodna więź itd, itd i czasem mi się to nudzi po prostu, ale tym razem przyznam się, że nawet mi ten motyw się spodobał. Przyjaźń między kobietami była opisana bardzo naturalnie i bez zbędnego koloryzowania, wydawała się bardzo prawdziwa. 

Lektura książki okazała się bardzo przyjemna. Mimo bardzo życiowych, niekiedy poważnych i trudnych tematów, historia opisana przez Panią Szwaję była bardzo ciekawa, zabawna i dobrze się ją czytało. Wątki miłosne zdecydowanie ubarwiły fabułę. Polubiłam bohaterki i szczerze im kibicowałam w ich działaniach. Muszę przyznać, że styl pisania autorki przypadł mi do gustu. Autorka w lekki i przystępny sposób potrafi zabrać czytelnika w świat swoich powieści, także planuję zaprzyjaźnić się z jej twórczością na dłużej.