"Wyspa" Joanna Miszczuk

Wydawnictwo: Prószyński i S-ka

Data wydania: 11 sierpnia 2015

Liczba stron: 432

Kategoria: Fantastyka, fantasy, literatura przygodowa

Moja ocena: 4/6

Maxime Dupont już od dziecka była krzywdzona przez los. Wcześnie osierocona, bita i molestowana w sierocińcu, aż w końcu pozbawiona narzeczonego w brutalny sposób. Dziewczyna oprócz niezwykłych umiejętności cukierniczych, ma ukryte talenty, które nieoczekiwanie przenoszą ją na tajemniczą wyspę, ukrytą na morzu. Na nowo odkrytej wyspie - Lumii, Maxime spotyka się z niezwykłą technologią i ciekawym społeczeństwem zamieszkującym ten kawałek lądu. Główna bohaterka ma przed sobą nie lada zadanie, musi odkryć tajemnicę swojego ojca i wyrównać rachunki z zabójcami jej ukochanego. 

Czy uda jej się wydostać z przedziwnej wyspy? Czy zrealizuje swoje cele, mimo ich jej bliskim będzie grozić niebezpieczeństwo?

Zacznę od tego, że nie czytałam wcześniej książek autorki i jest to moje pierwsze spotkanie z jej twórczością. Nie ukrywam, że książka wywołała we mnie mieszane uczucia. Z jednej strony jest to coś innego, niż zazwyczaj czytam i pomysł na książkę był, uważam dość dobry i ciekawy. Natomiast jej lektura troszkę mi się ciągła. Chodzi mi o to, że większość książki jest poświęcone opisowi wyspy Lumii, jej mieszkańców, obyczajów tam panujących i technologii jaką się posługują i to na przestrzeni wieków. Natomiast drugi tor akcji to wydarzenia Maxime i jak się domyślamy musi dojść do spotkania głównej bohaterki z mieszkańcem tej wyspy, lub sama musi się tam znaleźć. A konkretnie o tym jest dosłownie sama końcówka książki i to mnie troszkę bolało, nie tego się spodziewałam, musiałam przebrnąć w sumie przez prawie całą książkę , aby dotrzeć do sedna. Z opisu na okładce wynika, że książka jest o silnej kobiecie i w ogóle jaka to głębia w tworzeniu postaci, a jak dla mnie to jakoś szału nie było. 

Generalnie książkę oceniam dość dobrze ze względu na pomysł i wątki historyczne, ale jej czytanie mnie nużyło jak już wcześniej wspomniałam, a i styl autorki nie do końca mi przypadł do gustu przez co nie czytało mi się zbyt dobrze. Czy sięgnę po kolejne książki autorki? Na razie nie planuję...